Urodził się w Becchi w północnych Włoszech 16 sierpnia 1815 roku.
Pochodził z ubogiej włoskiej rodziny. W wieku 2 lat zmarł jego ojciec Franciszek. Wychowywała go matka Małgorzata z domu Occhiena. Miał jeszcze dwóch starszych braci, Józefa i Antoniego. Jan mieszkał w małej rolniczej wiosce.
Kiedy miał 9 lat pod wpływem proroczego snu odczytał, że powinien poświęcić się wychowaniu młodzieży. Janek miał doskonałą pamięć. Pierwszą Komunię świętą przyjął w wieku 11 lat (1826 r.).
W 1835 roku wstąpił do seminarium duchownego w Chieri. W drodze do upragnionego kapłaństwa doświadczył wiele trudności. 5 czerwca 1841 roku z rąk Arcybiskupa Turynu został wyświęcony na kapłana.
Ks. Bosko odznaczał się nadzwyczajnym darem umiłowania młodych, a szczególnie najbiedniejszych: Przyrzekłem Bogu, że nawet ostatnie moje tchnienie będzie dla moich ubogich chłopców. Wśród najpiękniejszych owoców jego pedagogiki jawi się św. Dominik Savio.
Celem wychowawczym ks. Bosko był integralny rozwój młodego człowieka tak, aby był dobrym chrześcijaninem i uczciwym obywatelem oraz umiał odkryć swoje miejsce w społeczeństwie i Kościele. Prowadził ludzi młodych do spotkania z Bogiem i braćmi, wychowywał do wiary i do celebrowania Jezusa w Sakramentach szczególnie Eucharystii i Pokuty. Wypracował metodę wychowawczą, zwaną systemem prewencyjnym opartą na: rozumie, religii i dobroci. Założył wiele szkół, internatów, ośrodków wychowawczych, oratoriów.
Źródłem niestrudzonej aktywności i skuteczności działań ks. Bosko było stałe zjednoczenie z Bogiem i bezgraniczna ufność do Maryi Wspomożycielki, którą uważał za inspiratorkę i wspomożenie całego swojego dzieła.
Życie Jana Bosko było naznaczone ciężką pracą wynikającą z troski o życie doczesne i przyszłe swoich bliźnich, jak również z przekonania, że ?największym wrogiem człowieka jest bezczynność?.
Jan Bosko prowadził niezwykle pracowite życie. Obok nauczania, katechizowania, zabawy i przebywania z chłopcami oraz obowiązkami księdza, który musi zarobić na swoje utrzymanie, pisał i publikował wiele podręczników, takich jak na przykład Historia Kościoła na użytek szkół (1845), Historia świata (1847), Dziesiętny system miar (1849) i wiele innych. Wobec braku odpowiednich pomocy do katechizacji, którą prowadził dla młodzieży swojego Oratorium napisał również bardzo poczytną książeczkę pt. ?Młodzieniec zaopatrzony? (1847).
Tworzył przede wszystkim dla ludzi prostych, mając na celu ich religijne wykształcenie i wyjaśnienie nauki katolickiej wobec prowadzonej przez prasę liberalną propagandy antykościelnej i antyklerykalnej. Z tego też powodu w 1853 roku rozpoczął comiesięczne wydawanie ?Czytanek Katolickich?, to jest broszur, w których prosto i przejrzyście wykładał naukę Kościoła. W sumie napisał około stu pięćdziesięciu książek i pism, w tym wiele sztuk scenicznych, z przeznaczeniem do wystawiania w Oratorium po to, aby uczyć bawiąc.
Zainspirowany wielkim świętym ? Franciszkiem Salezym, użył jego nazwiska do nadania imienia swym duchowym synom.
Będąc inicjatorem nowego duchowego doświadczenia ewangelicznego i założycielem dwóch zgromadzeń zakonnych: Salezjanów i Córek Maryi Wspomożycielki oraz innych wspólnot apostolskich
dał początek wielkiej rodzinie duchowej w Kościele zwanej Rodziną Salezjańską, która żyje tym samym duchem na wszystkich kontynentach świata, podejmując w różnych zakresach to samo posłannictwo młodzieżowe.
Wychowywać ewangelizując ? ewangelizować wychowując, to drugie sformułowanie zadania apostolskiego Salezjańskiej Rodziny Ks. Bosko.
Ostatnie polecenie skierowane tuż przed śmiercią do współbraci nie mogło dotyczyć niczego innego, jak tylko tego, co stanowiło sens i posłanie jego życia: ?Waszej trosce polecam wszystkie dzieła, jakie Bóg zechciał mi powierzyć (?); jednakże w sposób szczególny polecam wam troskę o młodzież biedną i opuszczoną, która zawsze stanowiła najdroższą cząstkę mego serca na ziemi (?)?.
Zmarł 31 stycznia 1888 roku w Turynie. Beatyfikowany 2 czerwca 1929 roku; kanonizowany 1 kwietnia 1934 roku.
W stulecie jego śmierci, która miała miejsce 31 stycznia 1888 roku, Jan Paweł II w Liście Juvenu Patris z 1988 roku nadał mu tytuł: Ojca i Nauczyciela młodzieży.
Jego ciało spoczywa w Bazylice Maryi Wspomożycielki w Turynie.
Wspomnienie liturgiczne 31 stycznia.
Jan Bosko ? Wikipedia, wolna encyklopedia