Oczarowani, zauroczeni, zadurzeni, rozmiłowani, zakochani…Wszyscy mamy chyba swoje ulubione pary literackie.
Z okazji WALENTYNEK, biblioteka szkolna zaprasza na przegląd par z literatury polskiej.
Oto najsłynniejsi kochankowie:
Jest jeszcze kilka, których wypada znać.
Wśród nich są Laura i Filon – tytułowi bohaterowie sielanki sentymentalnej, napisanej przez Franciszka Karpińskiego. Utwór stał się inspiracją dla Adama Mickiewicza jako autora ballad. Wszedł także do repertuaru pieśni ludowych i jest często wykonywany m.in. przez zespół Mazowsze.
Kolejna para z literatury polskiej, którą warto znać to Gustaw i Maryla z „Dziadów” wspominanego wcześniej Adama Mickiewicza. IV część utworu wieszcza to wielkie studium miłości romantycznej. Uczucie jest nieszczęśliwe, bo dwoje kochających się ludzi zostało rozdzielonych konwenansami. Gustaw jednak wierzy, że skoro zakochanym nie dane było wspólne szczęście na ziemi, to po śmierci „złączy się znowu jedność, dusza z duszą zleje”.
Prócz nich, należy wspomnieć takie duety jak: Jan Bohatyrewicz i Justyna Orzelska z „Nad Niemnem” Elizy Orzeszkowej, czy Cezary Baryka i Laura Kościeniecka z „Przedwiośnia” Stefana Żeromskiego, a także Jagna i Antek z „Chłopów” Władysława Reymonta.
Inni kochankowie z literatury?
Los nie sprzyjał Stanisławowi Wokulskiemu i jego wybrance Izabeli Łęckiej z „Lalki” Bolesława Prusa. Autor słynnej powieści ma w swoim dorobku jednak także inną parę literacką, którą warto wspomnieć. To małżeństwo z noweli „Kamizelka”. Historia pary jest smutna, ale to piękny portret prawdziwego, szczerego uczucia. W tej opowieści małżonkowie się o siebie wzajemnie troszczą w szczęściu i nieszczęściu, aż po śmierć.
Jedno z najsłynniejszych małżeństw z literatury polskiej to np. Barbara i Bogumił z powieści Marii Dąbrowskiej, „Noce i dnie”, zekranizowanej w 1975 r. przez Jerzego Antczaka. O dziejach Bogumiła i Barbary pisarka powiedziała kiedyś, że „tworzą wątek współżycia ze sobą dwu psychik, dwu gatunków człowieka i dwu postaw duchowych wobec rzeczywistości”. Ewa Nawrocka, autorka opracowania powieści zaś dodała: „Bogumił to męski pierwiastek dnia związany ze słońcem. Barbara to kobiecy żywioł nocy, zmienny jak księżyc”.
Wiele ciekawych par dał nam Sienkiewicz. Z „Trylogii”, prócz Andrzeja i Oleńki, to Jan Skrzetuski i Helena, a także Michał Wołodyjowski i Basia. Ten autor stworzył też duet miłosny z „Krzyżaków” (Zbyszko i Jagienka). Kolejna para literacka od Sienkiewicza to Winicjusz i Ligia z „Quo vadis”. Ich relacja przełamuje wszelkie bariery, a także pokonuje mnóstwo przeszkód. W tej samej książce mamy też inną piękną miłość: uczucie łączące Eunice i Petroniusza.
Warto wspomnieć też duet literacki, który stworzyli Waldemar Michorowski i Stefcia Rudecka z powieści „Trędowata” Heleny Mniszkówny. Powieść realizuje odwieczny temat „księcia i kopciuszka”. To historia miłości trudnej, a jednocześnie doskonałej, zmysłowej i duchowo idealnej, a zakończonej tak, jak kończyły się największe romanse wszechczasów: „Romeo i Julia” czy „Tristan i Izolda”.
Konstanty i Natalia – to następna literacka para warta wspomnienia. Duet z wierszy K.I. Gałczyńskiego. W rzeczywistości: poeta i jego żona. Razem występują m.in. w wierszu „O naszym gospodarstwie”. „O, zielony Konstanty, o, srebrna Natalio!/ Cała wasza wieczerza dzbanuszek z konwalią”: to pierwszy wers utworu. Gałczyński w swoich utworach podkreślał rodzinne ciepło, urok wspólnych chwil, harmonię, nadawał związkowy wręcz idylliczny charakter, w rzeczywistości jednak jego małżeństwo było dość burzliwe, choć para z pewnością bardzo się kochała.
Polska klasyka kryje w sobie wiele wartych zainteresowania historii miłosnych.
Macie swoje ulubione pary literackie? Jakie miłosne duety z klasyki polskiej lub światowej lubicie najbardziej? Którzy kochankowie z literatury najbardziej zapadli Wam w pamięć?
Biblioteka szkolna zaprasza do wypożyczenia miłosnych dzieł.